نقش فیزیوتراپی در بهبود علائم بیماری های ام اس، پارکینسون و سکته مغزی

بیشترین گروهی از بیماران که به فیزیوتراپی مراجعه می‌کنند بیماران با مشکلات ارتوپدی مثل شکستگی ها، دردهای عضلانی و مفصلی و.. هستند.

ولی گروه دیگه ای از بیماران هستند که نیاز حیاتی به فیزیوتراپی برای ادامه زندگی مستقل و توانمند تر دارند که دچار مشکلات نورولوژیک هستند از جمله این بیماری ها سکته مغزی، پارکینسون و MS می باشد.

در این دسته از بیماران سیستم عصبی مرکزی از جمله نخاع و مغز درگیر است که به دنبال آن کنترل روی اعصاب محیطی کاهش پیدا می‌کند و علائمی با طیفی گوناگون از فلج عضلات تا اسپاستیسیته  را شامل میشود.

اسپاسم و اسپاستیسیته کاملا متقاوت از یکدیگرند. در اسپاسم عضله دچار انقباض ناگهانی فیبرها شده که با ماساژ و گرما برطرف می شود چون عصب در سلامت است و از طریق مغز و نخاع کنترل می شود ولی در اسپاستیسیته چون عصب عضله از طرف سیستم عصبی مرکزی کنترل یا مهار نمی‌شود عصب عضلات خود به خود فعال شده و عضله ای که عصب دهی می‌کند را در انقباض مداوم قرار می دهد. این حالت با ماساژ و گرما برطرف نمی شود چون عصب دچار مشکل است نه عضله.

فیزیوتراپی برای درمان ام اس فیزیوتراپی رسا در شمال تهران برای بهبود بیماری پارکینسون فیزیوتراپی خوب برای ام اس

 کنترل بیشتر روی عصب از طریق تمرین و تکرار و تکنیک های مهاری که فیزیوتراپیست به آنها آگاه می باشد صورت می گیرد. با تمرین و تکرار بسیار می توان داخل مغز راهای عصبی جدیدی ساخت تا کنترل روی اعصاب محیطی بیشتر شود و در نتیجه عضله تون عادی تری پیدا کند.

بنابراین ماساژ درمانی برای به حرکت در آوردن مفاصل بیمار یا آزاد سازی عضلات درگیر راه درمانی نیست. 

متاسفانه به غلط تصور می شود با ماساژ علائم بهبود پیدا می کند در حالی که فقط با تمرین درمانی تحت نظر فیزیوتراپیست با صرف وقت و حوصله می توان به کاهش علائم کمک کرد.

فیزیوتراپی ام اس در فیزیوتراپی رسا